Corcovado

Op 15 sept vieren de Ticos hun nationale feestdag waardoor er in iedere stad of dorpje wel één of andere optocht is.

 

Die dag zijn we vertrokken richting Corcovado.  Ons hotel bereiken was in ieder geval niet simpel.

Eerst moesten we anderhalf uur rijden via een aardewegje en ondertussen 6 rivieren doorkruisen. (We hadden wel geluk dat de waterstand niet te hoog was anders sta je daar te pummelen tot het water zakt).  Daarna bij een hutje onze wagen en bagage achterlaten en dan 4 km stappen via een verlaten strand.

 

Chance dat er regelmatig afkoeling onze weg kruiste.

 

Om dan naar ons hutje te strompelen

 

En dan te genieten van een éénvoudige douche in open lucht. ZALIG

 

We hebben hier geen enkel moment het gemis aan elektriciteit ondervonden, integendeel. 

 

Het is het enige hotel die in het nationaal park gelegen waardoor het er weer stikte van de beestjes (van de muggen ook).

 

aapjes in rust

 

En vooral de prachtige Macau Papegaaien die enkel hier nog massaal voorkomen

 

En een prachtig ongeschonden strand waar iedere dag zeeschildpadden nesten komen maken

 

Jammie heeft haar grenzen verlegd door mee te gaan op een 'night hiking tour' in het woud. Tis wel apart wè, in het pikdonker in de broesse lopen.  We hebben ons nog nooit zo afhankelijk gevoeld van onze gids. Bewijzen hebben we jammer genoeg niet want 't was te donker om foto's te trekken.

 

 

 

 

Gisteren verbleven we voor 1 nacht in San Gerado de Dota, een prachtig plaatsje die in een diep dal ligt.  Koud dat het daar was, mannekes. We kwamen van Corcovoda waar het 38° was naar 17° nu, een temperatuurval die kan tellen. Ze komen daar 's avonds rond met warme pullen voor in bed.  Gelukkig was het maar voor één nacht. 

 

 

We zitten nu opnieuw in de lekkere warmte van San José, jammer genoeg onze laatste stop.

San José is een drukke, vuile grootstad.

 

Wel een mooie overdekte markt bezocht die een beetje trekt op één of andere 'SOUK'

 

Met vele eetkraampjes

 

Tot morgen met wellicht onze laatste blog aanvulling.



 



 

 



 

 



 

 

 

 

 

 

 

 

Quepos

Gisteren het hoogland van Monteverde achter ons gelaten.  We hebben wel anderhalf uur stil gestaan in de bergen omdat ze de weg afgesloten hadden voor wegwerkzaamheden !? Halo, het was een onverharde weg !

 

Deze morgen vroeg uit ons bakske voor een tocht door het mangrovewoud van Santa Mara 

 

Met onze bootsman/gids CRAZY ALEX

 

Een Boa Constructor op een meter boven ons hoofd (en crazy alex maar schudden aan die takken om die er uit te krijgen)

 

'Un Cocodrillo' een meter van ons

 

Een aap GEEN meter van Jammie (zie je wel dat ze overal beestjes aantrekt)

 

Nog een mooie witte Ibis

 

Daarna zijn we terug gekeerd naar het stadje Quepos

 

Ook opnieuw een typisch (lelijk) Costa Ricaans stadje

 

 

Voor de rest van de dag zijn we hier blijven PLAKKEN in ons klein gezellig hotelleke. (in de verte waren een nest apen een deel van het dak van een kamer aan het bewerken, FUN)

 

De blog gaat nu eventjes in pauze want morgen rijden we naar Puerto Jimenez om ons daarna 3 dagen terug te trekken in het woud van Corcovado waar we slapen in een soort tenten zonder elektriek, dus ook zonder internet.  Benieuwd hoe we ons Robinson Crusoë gewijs zullen gedragen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Monteverde 2

Gisteren, zoals voorzien een tocht gedaan door het bos via verschillende hangbruggen waardoor je temidden het bladerdak van het bos loopt.

 

Opnieuw veel levende wezens op ons weg tegengekomen

 Met dank aan de luidruchtige spanjaarden voor de foto.

 

En veel vreemde beestjes

 

Een giftige duizendpoot

 

En zoek de giftigste slang van Costa Rica.  Iets hield me tegen om er met mijn neus voor te gaan staan.

 

Voor de laatste hangbrug moesten we in een holle levende boom naar boven klimmen. Zot !

 

 

 

 Gisteren zat we tussen de bladeren vandaag een eind boven het bos via een skytram.

We zaten wel samen in zo'n bakje met 2 héél dikke Amerikanen, gelukkig bleken de kabels tamelijk recent vervangen !

 

Coole uitzichten over het nevelwoud.

 

 Hier is de nevel al serieus aan het opzetten. In Monteverde regent het iedere dag, jaar in jaar uit.  Meestal na 14h00 waardoor iedereen vroeg opstaat (helaas wij ook) en alle activiteiten doet in de morgen en vroege namiddag. 

En pas op, zoals het hier regent zou alles in België overstromen.

 

 Een korte indruk van het lelijke stadje Monteverde.

 

 

Een super lekker restaurant waar je in de boomkruin zit.

 

Morgen vertrekken we naar Quepos waar we (JIPIE !!) terug aan zee zitten, ditmaal aan de Pacifische Oceaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Monteverde

Gisteren hebben we een compleet zichtbare vulkaan achter ons gelaten

 

 

Een lange rit rond het Arenalmeer

 

We hebben dan jammer genoeg te veel vertrouwd op de GPS want na 3 uur bleek dat we een ronde hadden gemaakt en dus geen meter vooruit waren gekomen.  De wegen waren op de koop toe

 barslecht, 60% onverhard en als we dan uiteindelijk op een hoofdweg kwamen was het file file file.

 

Uiteindelijk hebben we onze karre gedraaid en zijn dan richting Monteverde gereden (ipv  Rincon de la Vieja) om daar net bij donker aan te komen.

 

Deze morgen een hiking tour gedaan in Monteverde nevelwoud (met al die hiking tours gaan we straks aan de Iron Man kunnen meedoen).

 

 

Met veel geluk hebben we één van de meest exclusieve vogel van Costa Rica gezien, de Quetzal (beter kon hij niet op de foto want hij zat héél hoog)

 

Een minder exclusief exemplaar

 

Onze eerste hangbrug.  Morgen zien we er meer want we doen morgenochtend een 'Hanging Bridges Tour'

 

Nog een watervalleke

 

En 'A room with a view'.  We mogen wel de schuifvensters van de kamer niet openlaten want de aapjes zouden binnenwippen !!!